ιδανόχρους

ἰδανόχρους, -ουν και -οος -οον (Α)

αυτός που έχει ωραία χρώματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδανός + -χρους (< -χροος < χρως «χρώμα»), πρβλ. ερυθρό-χρους, ετερό-χρονς].